Yaman! Op veler verzoek is de leukste Reggae concertavond van NL terug! Reggae By Night.
Met de grootste nationale en internationale Reggae artiesten en de lekkerste reggae vibes. Waan je deze winter weer in Jamaica!
Zorg dat je erbij bent, want ook dit belooft ook weer een geweldig Reggae avond te worden.
*Let op er zijn maar een beperkt aantal tickets. Vol = Vol
Datum: Zaterdag 30 november 2019
Locatie: Maassilo Rotterdam
Tijd: 20.00 uur tot 23.30 uur
Deur open vanaf 19:30 uur – vanaf 20:00 uur start show
Prijs: €22,5,- (ex €2,50 service kosten)
Be there!
One Love❤️??
Keith Blair (Clark’s Town, 31 maart 1976), beter bekend als Anthony B, is een Jamaicaanse muzikant die bekendheid verwierf in de jaren 90.
Hij groeide op in het rurale Clark’s Town in het noordwesten van de parish Trelawny te Jamaica. Zijn jeugd werd getekend door religie, zo was zijn moeder een Zevendedagsadventist en zijn grootmoeder een revivalist. Reeds als tiener bekeerde hij zich tot de rastafaribeweging onder invloed van zijn favoriete zangers Bob Marley en Peter Tosh, wiens invloeden te horen zijn in zijn revolutionaire houding en teksten. Zijn ‘bekering’ tot rastafari kon niet op appreciatie van zijn familieleden rekenen en Keith Blair verhuisde naar zijn familie in Portmore, een voorstad van Kingston. Aldaar werd hij een aanhanger van Bobo Ashanti’s vorm van rastafari. Een beweging die zich kenmerkt door hun lange gewaden, tulbanden en Afrocentrische trots.
Reeds tijdens zijn schoolcarrière ontpopte hij zich als diskjockey bij de lokale soundsystem Shaggy Hi-Power. Omstreeks 1988 raakte hij bevriend met artiesten als Mega Banton, Ricky General en Terror Fabolous. In tegenstelling tot de toen heersende gewoonte in de reggae om “denegrerende teksten” over vrouwen te schrijven, pende hij onder zijn artiestennaam politiek geïnspireerde teksten neer. In deze periode werkte hij veelal samen met Little Devon en bracht hij zijn debuutsingle The Living is Hard uit in 1993 op het Wizard label.
Na met verschillende producers te hebben samengewerkt ging hij in het midden van de jaren 90 samenwerken met Richard Bell. Samen brachten ze tal van singles uit als Fire Pon Rome, Raid di Barn, Rumour en Repentance Time die veelal uitgroeide tot lokale hits. In 1996 volgde zijn debuutalbum Real Revolutionary dat op lovende kritieken uit de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en de reggaescene kon rekenen. Hierop volgde nog tal van andere albums waaronder Seven Seals (’99), Street Knowledge (2003) en Untouchable (’04). Op dit laatstgenoemde album werkte hij samen met een rits van befaamde artiesten als Wyclef Jean, Snoop Dogg en Bone Crusher.
Rootsriders is een Nederlands/Caribische muziekgroep, in Nederland vooral bekend van hun Tribute 2 Bob Marley liveshows. Mo Ali (Soedan) en Tamara Nivillac zijn de belangrijkste zangers van de band. Bekende oud-vocalisten zijn o.a. Giovanca, Shirma Rouse en Mitchell Brunings.
Rootsriders brachten tot op heden drie albums uit. Het eerste was Songs of Redemption: The Bob Marley Mixtape uit 2006, met daarop gastbijdragen van Nederlandse collega-artiesten als Ziggi, The Opposites en Janne Schra van Room Eleven. December 2008 werd het album So Much More: Songs of Redemption, part 2 gepresenteerd dat vooral is opgenomen tijdens de Afrikaanse tours die de band in 2007 en 2008 ondernam (onder andere naar Tanzania, Zanzibar, Zuid-Afrika en Swaziland). Op dit album staan gastbijdragen van een aantal Afrikaanse talenten waarmee de band tijdens die tours heeft samengewerkt (onder anderen Tidal Waves, E.J. von Lyrik en Paul Wilson uit Zuid-Afrika en Mansniper en Fid-Q uit Tanzania). Verder werkten ook Giovanca, Ziggi en Maikal X, voormalige zanger van Postmen, aan het album mee. De eerste single was 111rd World (lees: Third World). De videoclip voor deze track werd geschoten op Zanzibar. In november 2014 brachten zij Survival35-live uit, een live registratie van hun uitverkochte concertreeks in het voorjaar van datzelfde jaar, waarin ze een ode brachten aan het album Survival van Bob Marley. Alle liedjes op dit album worden gezongen door Mitchell Brunings die voorheen voornamelijk als achtergrondzanger te horen was geweest.
Aan de vooravond van hun Bob Marleys Legend Alive tour had de band in januari 2011 aanvankelijk bekendgemaakt dat het de laatste Tribute2BobMarley tour in Nederland zou zijn[4][5]. Op Bob Marleys 30e sterfdatum op 11 mei 2011 gaf de band samen met gasten Maxi Priest en Brinsley Forde (voormalig voorman van de Engelse reggaeformatie Aswad) hun laatste show van de tour[6]. In 5 jaar tijd had de band tot dan toe bijna 500 keer opgetreden in binnen- en buitenland (onder andere Zuid-Afrika, Swaziland, Tanzania, Verenigde Staten, Turkije, Duitsland, België, Cariben, etc).
Maar in april 2012 werd bekend dat de band opnieuw samen zou komen voor een vijftal shows in mei 2012 waarmee Bob Marleys sterfdatum herdacht zouden worden. En ook in 2013 toerde de band met veel succes door vooral thuisland Nederland, maar ook op Curaçao, thuishaven van de toenmalige zanger van de band, trok hun concert bijna 3.000 betalende toeschouwers. Mede verantwoordelijk hiervoor was het onverwacht grote succes dat de deelname van achtergrondzanger Mitchell Brunings bij TVOH teweegbracht. Zijn blind audtion sloeg wereldwijd in als een bom en leverde niet alleen hem maar ook de Rootsriders een hoop aandacht op. Mitchell haalde zelfs de finale van de competitie die hij nipt verloor van Julia van der Toorn. Hun clubtour in 2014 werd, met Mitchell in hun gelederen, mede hierdoor wederom een groot succes. Ook ging de band dat jaar voor het eerst in 4 jaar weer op theatertournee waarin voor het eerst een belangrijke rol was weggelegd voor achtergrondzangeres Tamara Nivillac die door afwezigheid van Mitchell Brunings die na het voorjaar van 2014 de band verlaten had, een deel van het repertoire als lead-zangeres voor haar rekening nam. In februari 2015 gaf de band een speciaal eerbetoon tgv Marleys 70e geboortedag en was daarmee te zien in De Wereld Draait Door[7]. Amper 24 uur na dit optreden waren alle live-shows uitverkocht. In het voorjaar van datzelfde jaar toerde de band voor het eerst met hun nieuwe zanger Mo Ali uit Soedan.[8][9] In het voorjaar van 2016 vierde de band haar 10-jarig bestaan met opnieuw een uitgebreide tour door Nederland, België en Frankrijk. Op 16 maart 2018 startte de band hun Babylon By Mini Bus Tour met een aantal shows in Frankrijk.
Eek-A-Mouse begon zijn carrière als reggaemuzikant al toen hij nog op school zat, maar kreeg pas bekendheid in 1979, toen zijn eerste hit “Once a Virgin” uitkwam. In dat jaar nam hij ook zijn artiestennaam Eek-A-Mouse aan. Deze naam komt van het renpaard waar hij altijd op wedde maar toen hij er een keer niet op wedde won het paard. Zijn grote doorbraak volgde in 1981 op het belangrijke Jamaicaanse Reggae Sunsplash Festival. Gedurende de jaren tachtig bracht hij diverse platen uit en groeide zijn bekendheid tot over de hele wereld.
In de jaren negentig maakte hij minder platen doordat hij een tijd in de gevangenis moest doorbrengen. Eek-A-Mouse treedt nog steeds wereldwijd op.
Eek-A-Mouse heeft een volledig eigen stijl ontwikkeld genaamd, genaamd “singjaying”, een combinatie van “singing” en “deejaying”. Zijn teksten bestaan behalve uit woorden ook uit vele andere klanken zoals “Beedeedeedeebangbang” en “Benggengagengenggeng”. Naast rootsreggae, maakte hij ook dancehall en pop.
Copyright Reggae Rotterdam 2019